السلام علیکم یا انصار ابی عبد الله الحسین و رحمة الله و برکاته
عاشقان عاشق بلایند. دُرَّ حیات در احتجاب صدف عشق است و آن
را جز در اقیانوس بلا نمی توان یافت؛ در ژرفای اقیانوس بلا . عاشقان غواصان این
بحرند و اگر مجنون نباشد چگونه به دریا زنند ؟
سه راهی شهادت ... این واژه هم از نظر مکانی دارای ارزش خاصیه ، هم از نظر کلامی ... از نظر مکانی که شهرست ... مکان عاشقی بود ... هیهات منه ذله ای بود ... آنجا بود که میگفتند کربلای جبه‌ها یادش بخیر ... اما
اما حرف حال من با خود واژه سه راهی هاست ... از اونجایی که نبودم و ندیدم مکان رو نفهمیدم اما ، دنیا به همین جا ختم نمی شه ...
سه راهی شهادت از سه راه تشکیل شده که اتفاقا هر سه به شهادت ختم میشه ! ... اما تفاوت در طریق طی مسیره ...
یک راهش راه میانبره ! ... راهی که خیلی از جوونهای پاک ما تو همون مکان پیش گرفتند و به خدای مقصود رسیدن ...
یک راهش شاید کمی طول بکشه ... بقول معروف سوخت و سوز نداره ... نمونش میشه شهید کاظمی ها و شوشتری ها و طهرانی مقدم ها ،
این راه مسولیت داره ... این راه مرد میخواد ... این ها همون مردانی هستند که اگر لازم بود در جنگ شهید میشدند ، اما خدایشان لقب فرمانده رو بهشون داده ...
می بایست بمونن ... کارها که جور شد ... لقاالله صورت گرفت ... به همین سادگی ! - یاد قطعه ای از فیلم "خداحافظ رفیق افتادم "... یه جاش بود که روح شهدا میرن دم یه نون وایی به فرمانده قدیمشون سری بزنن ...
کلماتی که گفته میشه پر از معناست ... شهدا به شوخی به فرمانده میگن : چیه ، چرا چسبیدی به این دنیا؟!
فرمانده لبخندی میزنه و میگه : چیه ؟ حسودیتون میشه ؟ ... شما از خدا شهادت خواستید ، گرفتید ... اما من از خدا خواستم هر چی اون خواست بشه ! ... -
این حرفش پر از معنی است ... گفتنش راحته ، اما عمل در عمق مطلب خیلی سخته ... شرایطی که این راه میطلبه ، شبیه روحیه طلبی فرماندهاست ...
باید خیلی مرد باشی که تو این راه دوام بیاری ... باید مرد باشی که تو مسیر بمونی و هدفت واقعا هدف خدایی باشه ...
اما راه سوم ... یه داستانی میخوندم که از زبون یه خلبان بالگرد نقل شده بود ، میگفت : خواب دیدم که به درجه شهادت میرسم ... بعد که بیدار شد تمام نشونه های خواب رو دید مطمئن به شهادتش شد ... حتی از خانواده خداحافظی کرده بود ...
بعد عملیات بدون خراش برگشت ... نفهمید چی شده ... با هم نمی خوند ... حتی فکر کرد که شاید خطایی ازش سرزده باشه ...
نگاهم " یـــــاد یـــــــاران " کـرده اینک
دلمـــ ســـر در گـریــــــبان کرده ا ینک
غمـــ و فریــــاد من از این و آن نیست
دلم " یـــاد شـــــهیدان " کـــرده اینک
=====================
چه بسیار فرق است بین
" یا حسین " گفتن و " با حسین " بودن !
همۀ کوفیان " یا حسین " گفتند
اما اندکی از آنان " با حسین " ماندند ...
و عاقبت بجای حسین ، سرش را بالا بردند...
عضو شوید
عضویت سریع
لطفا صبر کنید ...
آمار مطالب
آمار بازدید
